تأثیر آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی

تحقیق حاضر در جهت بررسی تأثیر آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی انجام گرفته و یک پژوهش کاربردی توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. تحقیق در جامعهای متشکل از افراد شرکت کننده در دوره های آموزش کارآفرینی موسسه کار و تأمین اجتماعی در فاصله زمانی فروردین ماه تا دی ماه 91 انجام شده و روش نمونه گیری، تصادفی ساده می باشد. این پژوهش شامل بررسی یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی می باشد. فرضیه اصلی تحقیق عبارت است از: آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی شرکت کنندگان در دوره های آموزش کارآفرینی تأثیر معناداری دارد. نتایج بررسی ها با توجه به 190 پرسشنامه ای که در دو مرحله قبل و بعد از آموزش کارآفرینی بین شرکت کنندگان در دوره های آموزش کارآفرینی توزیع و گردآوری شد، نشان دادند که آموزش کارآفرینی در دوره های یاد شده بر قصد کارآفرینی شرکت کنندگان در این دوره ها تأثیر معناداری دارد. برای تعیین اعتبار پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ استفاده گردید و برای تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف-اسمیرونوف و آزمون تی زوجی استفاده شد. اولویت بندی تأثیر آموزش کارآفرینی بر مولفه های قصد کارآفرینی نیز توسط آزمون تی زوجی انجام شد که با توجه به نتیجه آن، آموزش کارآفرینی ابتدا بر ادراک شرکت کنندگان از امکان پذیری کارآفرینی (خودباوری کارآفرینانه) بیشترین تأثیر را داشته و سپس بر نگرش آنان نسبت به رفتار کارآفرینانه (ادراک از مطلوبیت رفتار کارآفرینانه). همچنین این آزمون نشان داد که آموزش کارآفرینی بر مولفه ادراک از هنجارهای اجتماعی در مورد کارآفرینی، تأثیری نداشته است.